توضیحات
روانکاوی یونگی یا تحلیل یونگی نوعی رویکرد و روش درمانی در روانشناسی است که توسط روانشناس معروف کارل گوستاو یونگ توسعه یافته است. یونگ به همراه فروید یکی از پیشگامان روانشناسی عمیق مدرن است ، به ویژه در مورد ناخودآگاه.
این دو دانشمند در ابتدا با یکدیگر همکاری کردند ، اما به دلیل اختلاف نظر آنها راههای جداگانه خود را طی کردند و مسیرهای متفاوتی را انتخاب کردند. فروید معتقد است که رویاها و ناخودآگاه هر فرد شخصی است و در درون شخص است. یونگ ، از طرف دیگر ، معتقد بود که ناخودآگاه فردی لایه ای در بالای لایه بزرگتر و عمیق تری است که ناخودآگاه اجتماعی نامیده می شود.
این بخش بخشی غیرقابل کنترل و موروثی از روان هر انسانی است. که از الگوهای مشترک (کهن الگوها) برای همه بشریت ساخته شده است.
در روانکاوی یونگ ، این الگوها ممکن است توضیح دهند که چرا برخی از عادات خود مانند اعتیاد ، افسردگی و اضطراب را ترک نمی کنیم. بنابراین ، هدف این روش تجزیه و تحلیل این نمونه های اولیه برای ایجاد درک بهتر از خود انسان است.
رویکرد یونگ از طریق فرآیند خودآگاهی ، تکامل و واقع گرایی به افراد کمک می کند آنچه در روان آنها تعادل ندارد را ببینند. این به آنها قدرت ایجاد تغییرات آگاهانه را می دهد. این تغییرات به افراد کمک می کند تا متعادل تر و کاملتر شوند.
یونگ ادعا کرد که ناخودآگاهی با نمونه ها و طرح های اولیه و اصلی فرهنگی و جهانی شناخته شده و درک شده بیان می شوند. به این نمونه ها آرکتایپ یا کهن الگو نیز گفته می شود. آن ها چگونگی تجربه چیزهای خاص توسط انسان را می آفرینند و از طریق نشانه هایی که در رویاها، دین و هنر دارند، خود را نشان می دهند.
در طول زندگی انتظار می رود که آرکتایپ های دنیای درون هر فرد با دیگر تجارب و وقایع دنیا رو به رو شوند. این مواجهه می تواند به ظهور تضادهای درونی به واسطه دفاع اجتناب ناپذیر از نفس منجر شود. یونگ متوجه شد که افراد برای داشتن یک زندگی معنادار و واقعی، ضمیر و نفس آن ها باید خالی از این تضادها و عقده ها شود. در چنین زندگی، انرژی افراد بیشتر صرف سازندگی زندگی و در خدمت آن است.
