تحقیق در مورد تب کنگو
تحقیق در مورد تب کنگو
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : ۳ صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
تب هموراژیک(خونریزی دهنده) کنگو – کریمه
Crimean Congo Hemorrhagic Fever
تاریخچه بیماری:
تب هموراژیک – کنگو کریمه یک تب خونریزی دهنده ویروسی است که اولین باربصورت حاد در طی سالهای ۱۹۴۴- ۱۹۴۵ باعث ابتلای بیش از ۲۰۰نفر درمنطقه کریمه واقع در اوکراین ( اتحاد جماهیرشوروی سابق) شده است . عامل بیماری بعدها در سال ۱۹۵۶ بهمراه علائم مشابه در کنگو ( زئیرZair ) واقع در قاره آفریقا شناسائی شد. بهمین خاطر نام این بیماری ترکیبی از هر دو محل کریمه و کنگو انتخاب گردید. نام دیگر بیماری نیز تب خونریزی دهنده آسیای مرکزی Central Asian hemorrhagic fever میباشد.
امروزه در بیشتر کشورها بخصوص کشورهای همسایه ایران ، ویروس این بیماری ویا آنتیبادی مربوط به آن جداشده، از جمله در کشور عراق، پاکستان، ترکیه، افغانستان، دوبی، کشورهای عربی، قزاقستان، ازبکستان گزارشاتی در این رابطه وجود دارد.
در ایران برای اولین بار در یک مطالعه روی کنههای جدا شده از دامها در سال ۱۹۷۸ ( کنه های Ixodidea وargasidae) در خراسان مشخص شد که این کنه ها آلوده به ویروس عامل CCHF میباشند. منشاء آن در آن زمان ورود دام ها ی آلوده از مناطق مرزی شرق کشور اعلام شد
در طی چند سال اخیر بیش از صد مورد انسانی مظنون به بیماری و ۴۵ مورد تایید و ۱۵ مورد فوت در استانهای خوزستان، بوشهر، چهار محال و بختیاری، سیستان و بلوچستان، آذربایجان غربی، یزد، کرمان، تهران، اصفهان و فارس گزارش شده اند. خوشبختانه این بیماری در انسان کمتر یا بندرت اتفاق میافتد اگرچه میزان شیوع درحیوانات بیشتر میباشد.
در سال ۱۹۹۴ در امارات عربی مشخص شدکه کارگران کشتارگاه دراثر تماس با لاشه دامهای بومی به بیماری مبتلا گشتهاند. در آزمایش سرولوژیکی بوسیله ELISA این دامها دارای آنتیبادی برعلیه ویروس CCHF بوده اند. همچنین طی آزمایش Antingen. Capture ELISA کنههای جمعآوری شده از روی این دامها نیز دارای آنتی ژن ویروس CCHF بودند.
در سال ۱۹۹۶ در آفریقای جنوبی ۱۵ نفر در اثر تماس با شترمرغ درمزرعه پرورش شترمرغ مبتلا شدند شترمرغ مانند دیگر پرندگان بعنوان مخزن بیماری بحساب میآید و از مقاومت نسبی طبیعی نسبت به CCHF برخوردار میباشد.
در سال ۱۹۹۸ دو گزارش از بیماری وجود دارد یکی در پاکستان که ۴ نفر مبتلا شده که دو نفر از مبتلایان در اثر این بیماری تلف شدند ودر افغانستان نیز ۱۹ نفر مبتلا شده و۱۲ نفر از مبتلایان مردند.
بسته به موقعیت جغرافیای محل و اندمیک بودن، این بیماری در منطقه با حدت های متفاوتی ایجاد میشود مثلا در آسیا بیماری حدت بیشتری دارد و همراه با تلفات میباشد ولی در آفریقا کمتر تلفات گزارش شده است و حداکثر علائم خونریز ی Phenomena Hemorrhagic ویا حالتهای خفیف Mild و یا مخفی Inapparent دیده میشود.
مشخصات عامل بیماری:
عامل بیماری ویروسی از خانواده Bunyaviridae و جنس Nairovirus میباشد. این ویروس دارای پوشش پروتئینی ( Envelop) است و قطر ساختمان ویروس nm100 – ۸۵ می باشد واز گروه RNA های یک رشتهای میباشد.
(Enveloped Virion 85-100nm – Single Strand – negative Sense RNA)
مقاومت ویروس در برابر حرارت کم است ودردمای c ˚۵۶ بمدت ۳۰ دقیقه از بین می رود بنابر این پختن گوشت و یا پاستوریزه کردن شیر باعث از بین رفتن ویروس میگردد، ضمنا ویروس میتواند در خون بمدت ده روز در دمای c40 مقاومت کند. ویروس در محیط اسیدی مثلا اسید استیک ۲% ( ویا محیط اسیدی ایجاد شده پس از جمود نعشی ) از بین می رود و همچنین در برابر هیپوکلریت سدیم یک درصد (Hypochlorite) و محلول ۲% Glutaraldehyde و یا ضدعفونی کنندههای فنولیک Phenolic 5 تا ۳ درصد، حساس میباشد. صابون و مایعات یا مواد شستشو دهنده با اینکه ویروس از بین نمی برند ولی تا حدی ویروس را غیر فعال میکنند.
