توضیحات
آموزههای دینی و بهرهوری نیروی انسانی
اصطلاح‌شناسی بهرهوری
بهرهوری در اسلام
بهره ورى و نماز :
۱- نظم وترتیب:
۲- وقت شناسى:
۳- آموزش قبل از کار:
۴- جبران کار:
۵- نظافت:
۶- تمرکز:
۷- دقت در کار:
۹- کار دسته جمعى:
۱۰- ضرر رسانى ممنوع:
۱۱- داشتن طرح و برنامه:
۱۲- کار باید با علم همراه باشد:
۱۴- انگیزه:
۱۵- شتاب و نشاط:
۱۶- ابتکار:
۱۷- اضافه کار:
۱۸- توجه به مسائل بیرونى:
۱۹- کم کارى و در رفتن ممنوع:
۲۰- کار نباید تعطیل شود:
۲۱- قبل از کار دستمزد ممنوع:
۲۲- آگاهى:
۲۳- مکان شناسى:
۲۴- لباس کار:
۲۵- جهتگیرى در کار:
۲۶- احترام به حقوق دیگران:
۲۷- احساس مسئولیت در حفظ محل کار:
امام سجاد(ع):
اصطلاح رایج و شایع (productivity)
در فرهنگ لغت فارسی، به معنای بهره‌برداری، کام‌یابی و با فایدگی است و در پژوهش‌ها به معنای راندمان، بازدهی، مولّدیت و باروری به کار می‌رود. البته تعریف اصطلاحی این واژه فراوان است و پیوسته جدیدتر و کامل‌تر هم می‌شود. برخی، بهرهوری را در مفهوم اقتصادی آن در رابطه بین کمیت و کیفیت کالاها و خدمات تولید شده و مقدار منابع مصرف شده می‌دانند.
آژانس بهرهوری اروپا (European Productivity Agency) بهرهوری را چنین تعریف می‌کند: بهرهوری در درجه اول یک دیدگاه فکری است که همواره سعی دارد آنچه را در حال حاضر موجود است، بهبود بخشد و مبتنی بر این عقیده است که انسان می‌تواند کارها و وظایفش را بهتر از روز قبل انجام دهد.
سازمان ملی بهرهوری ایران هم بر این باور است که: بهرهوری، یک نگرش عقلایی به کار و زندگی است که هدف آن، هوشمندانه‌تر کردن فعالیت‌ها برای دستیابی به زندگی بهتر و متعالی‌تر است.
آخرین و دقیق‌ترین تعریف بهرهوری، مجموع اثربخشی و کارآیی است:
بهرهوری = اثربخشی (اجرای کارهای درست) + کارآیی (اجرای درست کارها).
یعنی برای اینکه بتوانیم در کار خود اثربخش باشیم و به هدف برسیم، باید کارهای درست را انجام دهیم. پس از انتخاب درست‌ترین کار هم، باید کارآیی خود را با انجام کار به صورت شایسته بالا ببریم.
