اخلاق بد همسرم
سوال :
یک اخلاق بد من این هست که وقتی از چیزی بیرون خانه ناراحت میشم، ناراحتی و اوقات تلخی در چهره ام بسیار نمایان میشه، و هر چه میخوام و سعی میکنم، نمیتونم چهره ام رو شادمان کنم و بخندم. و این مسأله باعث میشه که اگر ناراحت باشم و وارد خونه بشم، گرفته و اخمو به نظر برسم.
آنوقت به محض ورود به خونه خانومم میگه: «باز تا پات به خونه رسید اخم کردی؟ چیه؟ چه خبره؟ مگه ما چه گناهی کردیم که اینطور اوقاتت رو تلخ کردی؟…»
چیز دیگری که همیشه من و رنج میده اینه که، گاه گاهی که عصبانی میشم… خودم نمیخوام، ولی نمیدونم که چطور از دهنم میپره…
پاسخ استاد؛
برادر گرامی!
الف)به شما تبریک میگم که تونستید به خودتون توجه کنید و برخی از عیوب خودتون و بینید،
و در جهت اصلاح خود مشورت و اقدامی بکنید.
خوبه بدونید که آگاهی بر عیوب خویش، سرآغاز هر گونه اصلاح و تدارک و از سودبخش ترین آگاهی هاست.(تحفالعقول_امام صادق ع)
کسی که به عیوب خودش بصیر وواقف میشه، تصمیم به اصلاح خود میگیره،
نفس خود رو تنبیه و توبیخ میکنه، و به تدریج از آنها پاکیزه و پیراسته میشه.(امیر المؤمنین ع)
اما برعکس، یکی از سختترین و زشتترین عیبها اینه که انسان از عیوب خودش غافل باشه و خود رو بی عیب بدونه
و در جستجوی عیوب دیگران در کمین بشینه،
تو چشم همسایه و همخونه اش، تو چشم همسر و فرزندش کوچکترین خاشاک رو ببینه ولی تنه درختی رو که تو چشم خودش فرو رفته نبینه و توجهی نکنه.( میزان الحکمه_رسولالله ص)
چنین فردی روز به روز بر زشتیهاش افزوده میشه و سرانجام در مرداب زشتیها غرق و خفه میشه و به عذاب دائم جهنم مبتلا میشه.
چنین فردی بدترین مردم هست.(امیرالمومنین ع)
انسان تا زمانی که اعمال خودش رو با آگاهی و بصیرت انجام نده و سپس درباره ی اونچه انجام داده نیندیشه و از خود حساب نکشه،
و برای رفع عیوب خودش اقدام نکنه، انسان نیست، بلکه حیوان است، حشرهٔ گزنده ای است که بر زخم دیگران میشینه و اونها رو میگزه و آزار میده…
چه خوبه همه یاد بگیریم که همیشه در مقام بیان عیوب دیگران، اول از خود و عیب خودمون بگیم…
«هرکه میخواهد لب به بیان عیوب دیگران بگشاید، باید نخست از عیب خود بگوید.»(امیرالمؤمنین ع)