کلام و خنده های شهوت آمیز زنان
کلام و خنده های شهوت آمیز زنان
کسی می گفت : برای خرید لباس وارد مغازه شدم. لباس ها را نگاه کردم و از فروشنده که در حال گپ زدن با خانم ها با وضع های آن چنانی بود خواستم که یکی از آن لباس ها را بیاورد تا از نزدیک ببینم.
یه بار
دوبار
سه بار
چندین بار این درخواست را محترمانه و در عین حال محکم و بدون هیچ لطافتی بیان کردم اما فروشنده هیچ جوابی نداد.
در همین حین بود که یک خانم آن چنانی با ظاهری که حتی توصیف کردن آن هم برای آدمی سخت است وارد مغازه شد و با صدایی نازک و عشوه گرانه گفت: آقا این روسری قیمتش چنده؟؟؟ صدای خانم چنان توجه فروشنده را به خود جلب کرد که گویی برق سه فاز او را گرفته و هنوز حرف خانم تمام نشده سریع گفت: خانم بفرمایید تو. بفرمایید داخل از نزدیک بیارم ببینید. این روسری برازنده شما است. قابلی ندارد بفرمایید!!و خانم هم که داشت از ذوق به حضرت عزراییل بله می گفت داخل شد و رفت که روسری را امتحان کند!
اما ببینیم نظر قرآن درباره با ناز و کرشمه صحبت کردن زن ها چیست؟
یا نِساءَ النَّبِیِّ لَسْتُنَّ کَأَحَدٍ مِنَ النِّساءِ إِنِ اتَّقَیْتُنَّ فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذی فی قَلْبِهِ مَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلاً مَعْرُوفاً (احزاب/۳۲) اى همسران پیامبر! شما همچون یکى از آنان معمولى نیستید اگر تقوا پیشه کنید؛ پس به گونه اى هوسانگیز سخن نگویید که بیماردلان در شما طمع کنند، و سخن شایسته بگویید!
نکات کوتاه آیه:
۱-قرآن در این آیه خطاب به زنان می فرماید: هنگام سخن گفتن، جدى و خشک و بطور معمولى سخن بگوئید، نه همچون زنان کم شخصیت که سعى دارند با تعبیرات تحریک کننده که گاه توام با ادا و اطوار مخصوصى است که افراد شهوت ران را به فکر گناه مى افکند سخن بگوئید.
۲- این در مورد گلو و حرف زدن بود، تا چه رسد به رو، مو، زیبایى، آرایش و بعد حرکت در پارکها، اتوبوس ها، قطارها و هواپیماها و یا منشى پولدارها شدن که هزاران نفر از این پولدارها را از صبح تا شب نشده، به جهنم کشاندند.
۳-وقتى به زنان پیامبر که بیشترشان پیر و سالخورده بوده و زندگى ساده اى داشتند هشدار داده مى شود که با کرشمه و ناز سخن نگویند، زنان جوان و زیبا باید حساب کار خود را بکنند.
۴- تعبیر به” الَّذِی فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ” (کسى که در دل او بیمارى است) تعبیر بسیار گویا و رسایى است از این حقیقت که غریزه جنسى در حد تعادل و مشروع عین سلامت است، اما هنگامى که از این حد بگذرد نوعى بیمارى خواهد بود تا آنجا که گاه به سر حد جنون مى رسد که از آن تعبیر به” جنون جنسى” مى کنند و امروز دانشمندان انواع و اقسامى از این بیمارى روانى را که بر اثر طغیان این غریزه و تن در دادن به انواع آلودگی هاى جنسى و محیطهاى کثیف به وجود مى آید در کتب خود شرح داده اند.
۵-در پایان آیه دومین دستور را به این گونه شرح مى دهد:” شما باید به صورت شایسته اى که مورد رضاى خدا و پیامبر ص و توام با حق و عدالت باشد سخن بگوئید” (وَ قُلْنَ قَوْلًا مَعْرُوفاً).
در احادیث می خوانیم که:
گرفتارى آدمى از زبان است و سلامت آدمى هم در نگهدارى زبان است».(۱)
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله خطاب به ابن مسعود فرمود: «بر تو باد به نگهدارى زبان، زیرا خداوند مى فرماید: امروز بر دهانشان مُهر مى نهیم و دستانشان با ما سخن مى گویند و پاهایشان به کارهایى که مى کردند گواهى مى دهند». (۲)
در حدیثى پیامبر خدا صلى الله علیه و آله فرمود: «؛ فتنه زبان، سختتر از ضربت شمشیر است» (۳)
منابع:
۱-. بحارالانوار، ج ۱۸، ص ۲۸۶٫
۲-همان، ج ۷۷، ص ۱۰۹٫
۳-همان، ج ۱۸، ص ۲۸۶٫
