تحقیق در مورد بیماری‌های فیزیولوژیک
تحقیق در مورد بیماری‌های فیزیولوژیک
بیماریهایی که در اثر کمبود مواد غذایی روی برنج ایجاد می‌شود.
کمبود آهن سبب از بین رفتن سبزی برگهای جوان و در نتیجه زردی آنها می‌گردد. برگهای مسن‌تر ممکن است زرد شوند و در اثر کمبود مفرط، بوته‌ها معمولاً می‌میرند. علائم اولیه معمولاً ۴ تا ۵ هفته بعد از نشاء‌کاری اتفاق می‌افتد.
کمبود منگنز باعث ایجاد خطوط زرد بین رگبرگها از نوک به سمت قاعده برگها می‌شود که بعداً قهوه‌ای تیره و نکروز می‌گردد. بوته‌ها کوتوله شده، برگهای جدید کوتاه، باریک و سبز روشن است. در شالیزار غرقابی کمبود روی، برگهای جوانتر را بویژه در قاعده به رنگ زرد در آورده و زردی در تمام برگ پخش می‌شود. علائم اولیه، در گیاهچه‌های ۴ برگی (۲۰ تا ۲۵ روز بعد از نشاء کاری) ظاهر می‌گردد.
برگهای آلوده روی آب می‌افتند و بعداً لکه‌ها و خطوط قهوه‌ای رنگی روی برگهای مسن‌تر بوجود می‌آید. بوته‌ها کوتوله و ممکن است بمیرند، از پنجه‌زنی کاسته شده و کامل شدن آنها به تعویق می‌افتد در مزارع خشکه کاری لکه‌های قهوه‌ای کوچکی در نوک و تمامی سطح برگ ایجاد شده و بعد از آبیاری برنزه می‌گردد.
برگهای بوته‌های در معرض کمبود مس سبز آبی شده و نوک آنها زرد رنگ می‌شود. سپس زردی در تمامی برگ منتشر شده و نوک آنها نکروز می‌گردد. برگهای جدید ممکن است سوزنی شکل گردد.
عناصر ازت، پتاسیم، فسفر و گوگرد، در اثر کمبود معمولاً علائمی روی برگهای مسن ایجاد می‌کنند. در اثر کمبود ازت، رنگ برگها از سبز روشن تا زرد می‌شود.
برگهای جوان سبز تیره هستند، برگها باریک، کوچک و ایستاده است و در مراحل پیشرفته می‌میرند.
بوته‌های شدیداً آلوده کوتوله و تولید چند پنجه می‌نمایند.
کمبود فسفر سبب زردی برگ می‌گردد ولی فوراً این رنگ به سبز خاکستری تبدیل می‌شود.
بوته‌ها کوتوله و چند پنجه می‌دهند، برگها باریک، کوچک، ایستاده، لوله‌ای شده و ترد است. برگهای مسن‌تر اغلب مرده و در حالت غرقابی، نکروز می‌شوند.
