دنیا خوبه یا بده؟
به زندگى دنیا باید از دو زاویه نگاه کنیم. اگر نگاهمون به دنیا الهی باشه و دنیا رو مقدمه و مزرعه آخرت بدونیم و در این دنیا اعمال صالح و عقایدمون درست باشه، در این صورت دنیا برامون مفیده و نعمت بزرگیه، قرآن وقتى مى خواهد از این زاویه دنیا رو به ما معرفى کنه، مى فرماید:
«انَّما هذِهِ الدُّنْیا مَتاعٌ» « غافر/ ۳۹٫» این زندگى دنیا فقط متاع و کالا است.
«متاع» یعنى کالایى که نباید به خود آن دل بست و در نگهدارى و حفظ آن کوشید بلکه باید آن را به بازار برد و عرضه کرد و به وسیله آن شىء مطلوب را خرید. (۱)
روایاتى هم که دنیا رو «مزرعه آخرت» (۲) «تجارت خانه اولیاى خدا» (۳) و … معرفى کرده اند، از همین زاویه به دنیا نگاه کرده اند.
اما اگه دنیا رو بالاصاله مورد توجه قرار بدیم و فکر و غممون فقط دنیا باشه و تمام ، در این صورت دنیا هم برامون بازیچه می شه،
قرآن می فرماید: «وَ مَا الْحَیاهُ الدُّنْیا إِلاَّ لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ لَلدَّارُ الْآخِرَهُ خَیْرٌ لِلَّذینَ یَتَّقُونَ أَ فَلا تَعْقِلُون (انعام/۳۲) زندگى دنیا، چیزى جز بازى و سرگرمى نیست! و سراى آخرت، براى آنها که پرهیزگارند، بهتر است! آیا نمى اندیشید؟! (۳۲)
دنیا «لعب» است یعنى داراى مقصد و غایت حقیقى و واقعى نیست. پس کسانی که فقط هم و غمشون دنیاست این ها از همه چیز بی خبر هستند.
در این آیه که زندگی دنیا به بازی تشبیه شده، به این معناست که بازی ها معمولا بی اساس و تو خالی هستند.
دقت کردید که بچه ها وقتی بازى را شروع مى کنند یکیشون میشه در نقش ” امیر” دیگرى در نقش” وزیر” و .. اما پس از چند دقیقه دیگه نه خبرى از امیر است و نه وزیر. دنیا هم همین طوره یهو می بینی یه دفعه کسانی که مشغول گناه و معصیت بودن، همه چیزشون نقش بر آب شد و دیگه فرصت توبه هم نداشتند.
سپس خدا در همین آیه اخیر زندگانى آخرت را با دنیا مقایسه می کنه:” سراى آخرت براى افراد با تقوا بهتر است آیا اندیشه و تعقل نمى کنید” (وَ لَلدَّارُ الْآخِرَهُ خَیْرٌ لِلَّذِینَ یَتَّقُونَ أَ فَلا تَعْقِلُونَ).
در حدیثى از” هشام بن حکم” از امام” موسى بن جعفر” ع نقل شده که چنین فرمود:” اى هشام خداوند عاقلان را اندرز داده و نسبت به آخرت علاقمند ساخته و گفته است زندگى دنیا جز بازى و سرگرمى نیست، و سراى آخرت براى افراد با تقوا بهتر است آیا فکر و عقل خود را بکار نمى اندازید؟” (۴)
منابع:
۱- المیزان، ج ۱۱، ص ۳۴۸٫
۲- الکافی (ط – دارالحدیث)، ج۳، ص: ۳۸
۳- تحف العقول، النص، ص: ۱۸۷
۴- نور الثقلین جلد ۱ صفحه ۷۱۱٫
