دو گرسنه که هرگز سیر نمی شوند…..
دو گرسنه که هرگز سیر نمی شوند…..
یکی از ریشه های «حرص» دلباختگی و دلدادگی در برابر زرق و برق دنیاست.
هنگامی که آتش سوزان این عشق در درون جان انسان زبانه می کشد او را به سوی حرص و ولع نسبت به مواهب دنیای مادی می کشاند، مانند: سایر عشاق بی قرار که فارغ از هرگونه فکر منطقی پیوسته دست و پا می زنند و روز به روز خود را در این لجنزار آلوده تر می سازند.
به همین دلیل قرآن مجید برای خشکانیدن ریشه حرص و ولع به سراغ حب دنیای افراطی و یا به تعبیر دیگر «دنیاپرستی» می رود و با تعبیرات گوناگون قدر و قیمت مواهب دنیا را در نظرها می شکند تا عاشقان بی قرار دنیا به خود آیند و حریصانه به دنبال آن نشتابند.
قرآن در موارد متعددی زندگی دنیا را نوعی بازیچه کودکانه و سهو و سرگرمی می شمرد، می فرماید:
«و ما الحیاه الدنیا الا لعب و لهو…؛(انعام/۳۲) زندگی دنیا چیزی جز بازی و سرگرمی نیست».
هرکس در پی دنیا باشد حریص است و سیر نمی شود.ظالب علم هم از کسب علم سیر نمی شود و نسبت به کسب علم حریص است.
