۲۰۱۷؛ سال کره شمالی
۲۰۱۷؛ سال کره شمالی
به گزارش ایسنا، اینترست می‌نویسد: یکسال گذشته برای کره شمالی سالی فوق العاده بود. این کشور سرانجام توانست به هدف خود که چندین دهه برای آن تلاش کرد یعنی بازدارندگی هسته‌ای مستقیم در برابر آمریکا دست پیدا کند.
با این حال کره شمالی به رغم چندین ماه لفاظی‌های تند و تهدیدهای دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا به کارش ادامه داده و تبدیل به اولین کشور خودسر جهان شد که به موشک بالستیک قاره‌پیمای با قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای دست یافته است. این در حالی است که در این وضعیت شرایط برای مذاکره با کره شمالی هرچه بیشتر دشوار می‌شود اما همزمان به دلیل عدم هیچگونه نظارتی از سوی سازمان‌های بین‌المللی در این کشور ،آمریکا نیز با فشاری شدید برای وارد شدن به مذاکرات با کره شمالی روبرو شده است.
شاید بتوان گفت مناقشه کره شمالی در سال ۲۰۱۷ چهار واقعیت را به جهانیان نشان داد:
۱-پیونگ یانگ مصمم به دستیابی به سلاح هسته‌ای به هر قیمتی است.
شاید مهمترین درسی که امسال فرا گرفتیم این است که کره شمالی مصمم به داشتن سلاح هسته‌ای است و برایش مهم نیست که باقی جهان چه چیزی گفته و چه کاری انجام می‌دهد و چه تاوانی را باید پرداخت کند. کره شمالی از زمان سقوط مذاکرات شش جانبه هسته‌ای هرچه بیشتر تحریم و منزوی شد. با این حال این کشور سرانجام به رغم چندین دهه انزوا به این سلاح‌ها دست پیدا کرد. این نشان می‌دهد که هر کشوری در جهان با داشتن منابع کافی و لازم می‌تواند به این سلاح‌ها دست پیدا کند. اگر کره شمالی توانست این کار را به رغم همه تلاش‌ها علیه آن انجام دهد پس تعداد زیادی از دیگر کشورهای دردسر ساز احتمالا این مسیر را در نظر گرفته‌اند.
۲-لفاظی و تندگویی جلوی آنها را نخواهد گرفت.
زبان تند ترامپ علیه کره شمالی اکنون این تجربه را نشان داده است. هیچ رئیس‌جمهوری در تاریخ آمریکا آنقدر تند با کره شمالی صحبت نکرده است اما آیا این موجب وحشت کره شمالی شد؟ ترامپ همانطوری صحبت کرد که کره شمالی سال‌هاست با آمریکا صحبت کرده و به عنوان مثال پیونگ یانگ چندین سال است که تهدید کرده سئول تبدیل به دریای آتش می‌کند. ترامپ تنها تلاش کرد این لفاظی‌های آتشین را به خود کره شمالی بازگرداند و تهدید کرد که با خشم و آتش کره شمالی را کاملا نابود می‌کند. با این حال این لفاظی‌ها موثر نیفتاد و کره شمالی تنها مقابله به مثل کرده و تسلیم نشد. به نظر می‌رسد که حتی خود ترامپ هم متوجه شد که این لفاظی‌ها راه به جایی نمی‌برد چراکه گزینه‌های حمله علیه کره شمالی بسیار پرخطر هستند.
۳- مساله ایمنی هسته‌ای در کره شمالی اهمیت و توجه بیشتری می‌یابد.
با هسته‌ای شدن کره شمالی در خارج از سازمان‌های بین‌المللی نظیر IAEA و MPT سوال‌ها درباره ایمنی هسته‌ای در کره شمالی اهمیت هرچه بیشتری پیدا می‌کند و ما اطلاعات کمی درباره وضعیت راکتورهای کره شمالی و پروتکل‌های امنیت آنها در تاسیسات مخصوص نگهداری و دفع پسماندها داریم. اخیرا تونلی در تاسیسات آزمایش هسته‌ای کره شمالی فرو ریخت اما این کشور هیچ چیزی بروز نداد. در صورتی که مذاکرات با کره شمالی از سر گرفته شود این مساله می‌تواند یک اهرم جدی برای کره شمالی باشد. ناظران خارجی شدیدا تمایل دارند که برای بازرسی از تاسیسات هسته‌ای کره شمالی به این کشور بروند و دست‌کم اطمینان پیدا کنند که این کشور در خطر ذوب راکتور هسته‌ای یا گسترش مواد رادیواکتیو قرار ندارد. این مشکل در سال‌های آینده خیلی بدتر خواهد شد.
۴- جنگ طلب‌ها بر مناقشه کره شمالی تسلط دارند.
به نظر می‌رسد که در بحث درباره پاسخ‌دهی به کره شمالی جنگ طلب‌ها در راس امور هستند. اکثر رسانه‌های غربی نظیر سی‌ان‌ان و فاکس نیوز و آتلانتیک و اکونومیست تحت تسلط کارشناسان جنگ طلب در حوزه کره شمالی قرار گرفته‌اند. حتی مون جائه این، رئیس‌جمهور کره جنوبی که حامی نزدیکی به کره شمالی بود و مخالف جنگ با این کشور است مجبور به پیروی از ترامپ برای اعمال فشار بر کره شمالی شده است. چین نیز هرچه بیشتر وارد مسیر افزایش فشار بر کره شمالی می‌شود. این تسلط جنگ طلبان هرچه بیشتر صداهایی را که به مذاکره با کره شمالی تشویق می‌کنند تضعیف می‌کند و اکنون نیز بحث افزایش تحریم و فشار و حتی دست زدن به حملات هوایی علیه کره شمالی رسیده است هرچند که خودداری کره شمالی از مذاکره نیز به این وضعیت دامن زده است.
انتظار نمی‌رود در سال میلادی آتی این چهار روند کلی تغییر چندانی پیدا کنند. بعید است که کره شمالی برنامه‌های تسلیحاتی خود را مهار کند و به این ترتیب هرچه بیشتر مخالفان جنگ و فشار در این مناقشه به حاشیه رانده خواهد شد.
با پیشروی برنامه کره شمالی نگرانی‌ها بر سر ایمنی افزایش خواهد یافت و حتی ممکن است آمریکا، کره جنوبی و ژاپن را دوباره به مذاکرات برگرداند. با این حال ترامپ یک ترس بزرگ دارد و آن این است که کره شمالی تسلیم هیچ گونه تهدیدی برای چشم‌پوشیدن از برنامه هسته‌ای خود نخواهد شد.
