چه طور زندگی بر باد می رود؟

چه طور زندگی بر باد می رود؟

عفو خصلتى است که آیات و روایات در مدح آن بسیار است. خداوند متعال مى ‏فرماید: «خُذِ العفوَ و أمر بالعُرف‏–اى پیامبر گذشت را اتخاذ کن و به کار نیک و معروف امر نما» (سوره اعراف، آیه ۱۹۹)  و نیز فرمود: «ولَیعْفُوا و لیَصْفَحوا»: «باید عفو و گذشت کنند». (نور، آیه ۲۲٫)
رسول اللّه (صلى الله علیه و آله) نیز فرمودند: عفو بر بنده نمى‏ افزاید مگر عزّت، پس عفو کنید تا خداوند شما را عزیز گرداند. باز رسول اللّه (صلى الله علیه و آله) فرمودند: حضرت موسى (علیه السلام) به خداوند عرض کرد پروردگار من! کدام بندگانت عزیزترند بر تو، فرمود: آنکه وقتى قدرت مى‏ یابد عفو مى‏ کند.(۱)

اما با وجود این همه آثار مثبت عفو، بسیارى از مردم کینه‏ ها را در سینه‏ هاى خود پنهان مى‏ کنند، و به طور دائم در انتظار روزى هستند که بر دشمن پیروز شوند، و چندین برابر از او انتقام بگیرند، نه‏ فقط بدى را به بدى پاسخ گویند، بلکه یک بدى را به چندین بدى پاسخ دهند، و از همه بدتر این که گاه به این صفت رذیله و بسیار زشت افتخار هم مى‏ کنند، و مى‏ گویند ما کسى هستیم که پس از پیروزى بر دشمن با او چنین و چنان کردیم.

اما بهترین راه براى درمان صفت رذیله انتقام جویى و صعود به اوج فضیلت عفو و گذشت در درجه اول، تفکر درباره پیامدهاى هر کدام از این دو صفت است، هنگامى که انسان ببیند عفو و گذشت چه برکاتى در دنیا و آخرت دارد و چگونه سبب قدرت و آبرو و عظمت نزد خلق و خالق مى‏ شود، و انسان را از بسیارى از مشکلات زندگى و دردسرهاى فراوان مى‏ رهاند و به او محبوبیت در نزد مردم و خدا مى ‏دهد در حالى که انتقام جویى گاه شیرازه زندگى او را به هم مى‏ ریزد، و جان و مال و آبروى او را با انواع خطرات مواجه مى‏ کند به یقین عفو و گذشت را بر انتقام جویى ترجیح خواهد داد، و کم کم این مسأله به صورت خلق و خو و ملکه اخلاقى در مى ‏آید.

از سوى دیگر هنگامى که ریشه‏ هاى انتقام جویى را بشناسد و به درمان یک یک آنها بپردازد، با از میان رفتن علت، معلول نیز از میان خواهد رفت، و کینه ‏توزى و انتقام‏ جویى جاى خود رابه دوستى و محبت و عفو و گذشت خواهد سپرد.

منابع:
۱- آیت الله مکارم، اخلاق اسلامى در نهج البلاغه (خطبه متقین)، ج‏۲، ص: ۴۴۰

کلیپ سرا وب‌سایت

نظرات بسته شده است.