نقدی بر کلام مجری وهابی درباره معنای «مهدی» در روایات
عقیل هاشمی یکی از مجریان وهابی است، که مدتی پیش ادعا کرد: «احادیثی که در آن از مهدی سخن گفته، «مهدی» به معنای شخص هدایت شده است، و اصلاً منظور از «مهدی» شخص معینی که شیعه ادعا می‌کند، نیست». در این نوشتار به نقد این سخن مضحک می‌پردازیم.
این مجری به علت عدم تسلط به احادیث، خیال کرده است که تمام احادیث درباره امام زمان با لفظ «مهدی» آمده است، در حالی‌که احادیث متعدد دیگری، خصوصیات ظاهری و قیام آن حضرت را بیان می‌کند و اسمی از «مهدی» ذکر نشده است.
در صحیح مسلم آمده است که: «همواره طایفه‌اى از امتم در طریق حقیقت کارزار کرده و تا هنگامه‌ى رستاخیز ظفر یابند، تا این‌که عیسى بن مریم فرود آمده و فرمانده آنان گوید: بیا بر ما نماز بگزار، ولى او پاسخ دهد: خیر از شما کسى (جلوافتاده) پیشواى دیگران شود و این کرامتى است، از سوى خدا بر این امت».[۱]
در احادیث صحیح السند دیگر، خصوصیات ظاهری حضرت مهدی (علیه السلام) بیان شده است. «مهدی از نسل من است، پیشانی فراخ و نورانی و بینیش باریک و قلمی است که زمین را از عدل و داد پر سازد؛ چنان‌که از ظلم و جور پر شده باشد.»[۲]
راویان این حدیث از روات بخاری و مسلم هستند، مگر «سهل بن تمام بن بزیع» که ابن حجر، این شخص را صدوق می‌داند.[۳]
بن باز مفتی اعظم پیشین عربستان، درباره حضرت مهدی (علیه السلام) می‌گوید: «هر کس منکر مهدویت شود، کافر است…. این مسأله حق است و او در آخرالزمان خروج خواهد کرد».[۴]
اگر مهدی در احادیث، به‌معنای شخص هدایت شده باشد، احادیث بی‌معنا می‌شود. مثلاً در این روایت که در کتب اهل سنت از زبان پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نقل شده است که: «مهدی از عترت من است.»[۵]
کدام شخص عاقل می‌گوید که «مهدی» در این حدیث، به‌معنای شخص هدایت‌شده است. اگر کلام این مجری وهابی را بپذیریم، در این صورت باید هر شخصی که هدایت شده باشد، از عترت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) باشد.
پی‌نوشت:
[۱]. «لا تزال طائفه من أمتی یقاتلون على الحق ظاهرین إلى یوم القیامه قال فینزل عیسى بن مریم صلى الله علیه و سلم فیقول أمیرهم تعال صل لنا فیقول لا إن بعضکم على بعض أمراء تکرمه الله هذه الأمه». مسلم، صحیح مسلم، الناشر: دار إحیاء التراث العربی، بیروت، تحقیق: محمد فؤاد عبد الباقی، جزء ۱ ص ۱۳۷
[۲]. «حدثنا سَهْلُ بن تَمَّامِ بن بَزِیعٍ ثنا عِمْرَانُ الْقَطَّانُ عن قَتَادَهَ عن أبی نَضْرَهَ عن أبی سَعِیدٍ الْخُدْرِیِّ قال قال رسول اللَّهِ صلى الله علیه وسلم الْمَهْدِیُّ مِنِّی أَجْلَى الْجَبْهَهِ أَقْنَى الْأَنْفِ یَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطًا وَعَدْلًا کما مُلِئَتْ جَوْرًا وَظُلْمًا». السجستانی الأزدی، سنن أبی داود، دار النشر: دار الفکر تحقیق، محمد محیی الدین عبد الحمید، ج ۴ ص ۱۰۷
[۳]. عسقلانی شافعی، تقریب التهذیب،. دار النشر: دار الرشید سوریا، ۱۴۰۶/۱۹۸۶٫ الطبعه الأولى، تحقیق محمد عوامه، ج ۱ ص ۲۵۷
[۴]. بن باز، مجموع فتاوی ومقالات متنوعه، جمع وترتیب: دکتر محمد سعد الشویعر، ناشر: موقع بن باز. الجزء الرابع، ص۹۸، ۹۹
[۵]. «المهدی من عترتی». ابن حجر، الصواعق المحرقه على أهل الرفض والضلال والزندقه، الناشر: مؤسسه الرساله، بیروت، تحقیق: عبدالرحمن بن عبدالله الترکی و کامل محمد الخراط، جزء ۲ ص ۴۷۲
