محسن محسنی‌نسب: بدون ژن کثیف در سینما جایی ندارم
محسن محسنی‌نسب: بدون ژن کثیف در سینما جایی ندارم
محسن محسنی‌نسب، کارگردانی که در کارنامه فیلم‌های اکشنی همچون «یاس‌های وحشی» و «شیرهای جوان» دارد، امسال نیز دوباره به سراغ ساخت فیلمی اکشن به نام «شاخ کرگدن» رفته است. این فیلم تاکنون با بازخوردهای خوبی همراه نشده و محسنی‌نسب علت این عدم موفقیت را با سانس‌های اندک و سالن‌های محدود مرتبط می‌داند. ساخت فیلم «شاخ کرگدن» بعد از اتفاقی که برای جوانان ایرانی در فرودگاه جده رخ داد، به‌صورت ایده‌ای در ذهن این کارگردان شکل گرفت و با قصه‌ای درباره آدم‌ربایی پیش می‌رود. این کارگردان که اغلب به مسائل ملی و مذهبی توجه دارد، اکنون درباره ساخت و اکران فیلم «شاخ کرگدن» با او به گفت‌وگو نشسته‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
انگیزه ساخت «شاخ کرگدن» از کجا شکل گرفت؟
به‌خاطر شیطنت‌های ماموران و بدرفتاری با جوانان ما در فرودگاه عربستان تصمیم به پاسخ به این حرکت زشت گرفتم. همچنین دخترها در آسیای میانه ربوده می‌شوند و پرداخت به این موضوع از نظر من اهمیت زیادی پیدا کرده است. همچنین سینمای ایران به‌لحاظ اکشن فقیر است و من به علت تجربه‌ای که در سینمای اکشن دارم، ساخت این نوع فیلم را به‌راحتی انجام می‌دهم. ما نمی‌توانیم با مذاکره حق‌مان را از این ظالمان پس بگیریم؛ بنابراین جنایت را باید با اکشن پاسخ داد و من به‌عنوان فیلمساز، رسالت خود می‌دانم با ساخت فیلم اکشن به نبرد آنها بروم.
هماهنگی لوکیشن‌های متعدد به چه صورت اتفاق افتاد؟
با توجه به قصه این فیلم، «بهار» دختری است که در اوکراین دزدیده و از طریق بندر وارنای بلغارستان به‌طور کامل ربوده می‌شود؛ ما به فیلمبرداری در کشورهای مختلف به‌لحاظ لوکیشن احتیاج داشتیم و فیلمبرداری را در ایران، ترکیه، بلغارستان و اوکراین انجام داده‌ایم. صحبت‌ها مبنی‌بر فیلمبرداری در ارمنستان بود که بنا به عدم همکاری مسئولان این کشور و سفیر ایران در ارمنستان این همکاری انجام نشد.
انتخاب بازیگران بر چه مبنایی اتفاق افتاد؟
بازیگران خارجی یا ایرانی مقیم خارج از کشور بنا به مهارت‌شان و بیشتر تسلط آنها به زبان انگلیسی انتخاب شدند. انتخاب پژمان بازغی به دلیل فیزیک خاص و تجربه بازی او در فیلم‌های اکشن اتفاق افتاد. باید به این نکته اشاره کنم که برای برخی سکانس‌ها که دختر باید توسط مرد مورد کمک و لمس‌شدن قرار می‌گرفت، به محرم‌بودن بازیگران توجه داشتم و یک خواهر و برادر در این سکانس‌ها ایفای نقش کردند.
از نظر برخی، رامانا سیاحی شباهت زیادی به آنجلینا جولی دارد. آیا انتخاب این بازیگر با توجه به این ویژگی انجام شد؟
خیر، من اصلا متوجه شباهت این بازیگر به آنجلینا جولی نبودم و این مسئله اهمیتی برایم ندارد. خانم سیاحی، بازیگری و دیالوگ‌گویی به زبان انگلیسی را در حد بالا ارائه داد و به‌همین‌خاطر انتخاب شد.
شما پیش‌ازاین به ممیزی‌هایی که مانع روند طبیعی فیلم بوده، اشاره کردید.
بله، ابتدا درباره همکاری با ارمنستان ما به‌همراه آقای ایوبی جلساتی برگزار کردیم. ابتدا مسئولان هنری ارمنستان فیلمنامه را خواندند و گفتند ما نمی‌توانیم اجازه دهیم که قصه آدم‌ربایی در ارمنستان اتفاق بیفتد درحالی‌که ما در فیلم اشاره‌ای به ارمنستان نداریم. درنهایت وزیر امورخارجه و سفیر ایران در ارمنستان برخورد منفعلانه‌ای داشت و ما متضرر شدیم. این یکی از سنگ‌هایی بود که جلوی پای ما انداختند درحالی‌که در کشور غربی نیاز به پناه داشتیم اما کسی ما را پناه نداد. همچنین سخن آقای ظریف که گفتند هرگز یک ایرانی را تهدید نکنید و در نمایی از فیلم، روزنامه‌ای را با این جمله نشان می‌دهیم و وزارت ارشاد دستور حذف این جمله را دادند. واقعا عجیب است که پیام وزیر را درحالی‌که در روزنامه‌های رسمی کشور منتشر شده، نباید در فیلم‌ها بیان کنیم. برخی ممیزی‌ها علاوه‌براینکه به فیلم‌ها آسیب می‌رساند در برخی موارد به سوالی بی‌پاسخ در ذهن هنرمند تبدیل می‌شود.
سرمایه این فیلم توسط بخش دولتی تامین شد؟
ما هیچ کمکی از بخش دولتی دریافت نکرده‌ایم. ۵۰ درصد از سرمایه فیلم توسط من و نیمی دیگر توسط اسماعیل حیدری تهیه شد. معمولا تصور مخاطب درباره حمایت بخش دولتی از فیلم‌های کسانی همچون من همیشه وجود دارد درحالی‌که این نگاه اشتباه است.
صحبت‌هایی درباره نارضایتی شما از اکران در نیمه دوم سال مطرح شد اما درنهایت فیلم شما در این زمان روی پرده رفت.
ما درباره اکران امکان تصمیم‌گیری نداریم و زمانی که برای اکران به سینما ماندانا رفتیم و فیلم‌هایی که در صف اکران پیش از فیلم ما قرار داشتند مورد بررسی قرار دادیم، احتمال اکران در پاییز را پیش‌بینی کردیم. من رغبتی به اکران در این زمان نداشتم اما آقای حیدری، شریک من از پدرشان خواهش کردند برای زمان اکران استخاره کنند و جواب خوب آمد اما بااین‌حال عجیب است که اکران خوبی نداشتیم. زمانی که سانس‌های صبح یعنی ۱۲ و ۱۶ را در اختیار ما می‌گذارند و اکران‌های شب و سالن‌های بیشتر را در اختیار آقازاده‌ها قرار می‌دهند، اکران فیلم با نتیجه مطلوبی روبه‌رو نمی‌شود. این فیلم تاکنون نقدی در پی نداشته و اگر زمان و سالن‌های بیشتری برای اکران می‌گرفت، قطعا بازخورد بیشتری می‌گرفتیم. من بابت این موضوع واقعا عصبانی شدم و درنهایت توانستم سانس بهتری برای اکران ایجاد کنم.
حضور آقازاده‌ها در سینما چه ارتباطی با اکران فیلم‌های شما دارد؟
من ۴۰ سال است فیلم می‌سازم و همکاران من درحال‌حاضر فیلمسازی نمی‌کنند و سینمای امروز را سرمایه‌گذاران با ژن کثیف اشغال کرده‌اند و هم نسل‌های من در سینما فعالیت ندارند. ما و هم‌نسلان‌مان پاک بوده‌ایم و با امثال اینها همکاری نمی‌کنیم؛ بنابراین فیلم‌های ما شرایط خوبی در اختیار نخواهند داشت. احمد نجفی، من و همه فیلمسازان مستقل و بدون وابستگی به ژن کثیف، در سینما جایی ندارند.
روزنامه وقایع اتفاقیه
