فرار۳هزار دختر از خانه در ۶ ماه
فرار۳هزار دختر از خانه در ۶ ماه
به اعتقاد بسیارى از صاحبنظران، با توجه به وضع فرهنگى و اجتماعى ایران، پدیده دختران فرارى، نوعى انحراف اجتماعى است. یک پدیده اجتماعى زمانى بهعنوان یک انحراف اجتماعى تلقى مىشود که با انتظارات و توقعات جامعه یا حداقل با یکى از گروههاى اجتماعى درون جامعه سازگار و منطبق نباشد و حتى با آن در تعارض باشد. دختران فرارى کسانى هستند که به دلایل مختلف و در اثر فشارهاى ناشى از شرایط سخت زندگى، غالبا بهرغم میل باطنى اقدام به ترک خانه و کاشانه خود کرده و از کانونخانواده جدا مىشوند و عموما در شهرى دیگر بدون داشتن مأمنى مناسب و خانهاى دایمى ساکن مىشوند.
این گروه دختران عموما به دلایلى نظیر فقر، خشونت، محدودیتهاى غیرمنطقى، آزار دیدگى، رها شدن از سوى اطرافیان بهخصوص خانواده و… روى به خیابانها مىآورند و اکثریت آنها به تدریج به دلیل امرارمعاش و همچنین نداشتن سرپناه به کارهایی خلاف هنجارهایاجتماعی روی میآورند. روزانه پدر و مادرهاى زیادى به دستگاهقضائى و نیروىانتظامى مراجعه مىکنند و با طرح شکایتى مبنىبر اینکه دخترشان ربوده شده است، از ماموران مىخواهند دختر ناپدید شدهشان را پیدا کنند. بیشتر این والدین، ادعا دارند، دخترانشان دچار حادثه شدهاند یا افراد بزهکارى آنها را ربودهاند.
اما بررسىهاى پلیسى نشان مىدهد که اکثر این گونه دختران که در آغاز تشکیل پرونده «دختران فقدانى» نام مىگیرند، به میل خود از خانه فرار کردهاند. این دختران که دور از چشم پدران و مادران به طرق مختلف به زندگى غمبارى تن مىدهند حتى در صورت پشیمانى به خاطر خراب کردن پلهاى پشتسر، روى برگشتن به خانه را ندارند. نتایج یک تحقیق که در سال ٩٢ منتشر شده به بررسی وضعیت خانوادگی دخترانفراری با تاکید بر سوءاستفاده از آنان پرداخته است.
نتایج بهدستآمده نشان میدهد؛ عدمتوجه و بیاحترامی، آزار و اذیت و انواع سوءاستفاده از آنان، محدودیت و محرومیت شدید، سردی روابط و کممحبتی، تبعیض قائلشدن و آشفتگی خانواده از عوامل فرار دختران از خانهها بوده است.دختران به هر علت که از خانه و خانواده بگریزند باید بتوانند که در جامعه احساسامنیت کنند، در واقع جامعه بستری را برای آنها فراهم کند که آنها بتوانند در امنیت و آسایش روزگار گذرانده و همچنین بستر را برای بازگشت به محیط خانواده مناسب یابند. در واقع مسئولان نه تنها باید آنها را به آغوش خانواده برگردانند بلکه باید زمینههای مختلف فرار آنها را نیز رفع کنند.
افزایش تعداد خودروهای اورژانس و مراکز مداخله
رئیس اورژانس اجتماعی سازمان بهزیستی با اشاره به برنامهریزی سازمان بهزیستی کشور برای ارائه خدمات به هموطنان در استانهای مختلف،اظهار کرد: بر همین اساس در سال جاری تعداد خودروهای اورژانس و همچنین مراکز مداخله در سطح کشور افزایش یافته است. حسین اسدبیگی با اشاره به آمار تماسهای برقرارشده در خصوص آسیبهای اجتماعی،بیان کرد: بخشی از این آسیبها به فرار دختران از منزل برمیگردد طوری که در سال ۹۵، پنجهزار و ۳۸ مورد در این زمینه به اورژانس اجتماعی اطلاع داده شده بود. او ادامه داد: آمار اشاره شده در چهار بخش ثبت شده که یکهزار و ۱۱۸ مورد از طریق مراکز مداخله در بحران، یکهزار و ۱۴ مورد از طریق خدمات سیار، دوهزار و ۵۷۹ مورد از طریق برقراری تماس با خط ۱۲۳ و ۲۵۹ مورد نیز از طریق پایگاههای خدمات اجتماعی پذیرش شدهاند.
اسدبیگی در ادامه به آمار دختران فراری در شش ماه ابتدایی ۹۶ اشاره کرد و گفت: طی زمان اشاره شده از طریق مرکز مداخله در بحران ۶۴۴ مورد، خط ۱۲۳، یکهزار و۷۲۷ مورد، خدمات سیار ۵۱۵ مورد و در نهایت از طریق مرکز مداخله در بحران نیز ۱۴۴ مورد پذیرش شدهاند. او با اشاره به اینکه در حال حاضر چهار مرکز برای نگهداری دخترانی که در شهر تهران فرار میکنند، پیشبینی شده است، گفت: این افراد حداکثر سه هفته در مراکز اشاره شده نگهداری میشوند و در نهایت و در صورت تشخیص مددکار اجتماعی، فرد به خانواده بازگردانده میشود و در غیر این صورت موضوع از طریق قضائی پیگیری میشود.
آرمان
این چنین رسوائی در جهان تا بحال دیده نشده است. جوانان ما به نقطه ایی رسیده اند که حتی مثل آب خوردن خودکشی میکنند. متاسفانه مسئولین کشور در گیر مسائل مبتذل حاشیه ائی هستند و با ناباوری تمام فرصتها را سوزانده اند و همش دست آویزی دارند بنام آمریکا، اسرائیل، فتنه، و …