عالمی که فضائل حضرت خدیجه را کتمان می کرد+توهین عایشه به حضرت خدیجه

کتمان فضیلت حضرت خدیجه

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ بخاری در کتاب خودش در داستانی، فضائل حضرت خدیجه را کتمان کرده است. آن‌چه در این نوشتار به آن می‌‌پردازیم درباره این موضوع است.
در قسمتی از صحیح بخاری آمده است: « هاله خواهر خدیجه به حضور پیامبر صلى الله علیه و آله اذن ورود خواست و حضرت به یاد اذن گرفتن خدیجه افتاد و او را یاد کرد و فرمود: خدایا هاله آمد. عائشه گفت: پس غیرتم گرفت وگفتم: چرا از پیرزنى از پیرزنان قریش یاد مى‏‌کنى، حمراء لب گشاده، سال‏ها است که مرده، همانا خداوند به جاى وى بهتر از او را به تو داد.» [۱]

ظاهر این خبر چنین است که گویا پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله) سخن عائشه را تصدیق کردند و چیزى نگفتند و حال آن‏که پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله) در این حدیث پاسخ سخن عائشه را داده و خطا بودن سخن او را بیان کرده‌‏اند که در حدیث بخارى حذف شده است.

اما ببینیم اصل داستان چیست و بخاری چه قسمتی از حدیث را کتمان کرده است. در کتب اهل سنت با سند صحیح وارد شده است که، وقتى عائشه آن سخنان را گفت حضرت (غضبناک شدند چنان‏‌که در برخى کتب آمده) و فرمودند: «خداوند بهتر از او را به جاى او به من نداد، همانا او به من ایمان آورد زمانى که مردم به من کفر ورزیدند و مرا تصدیق نمود زمانى که مردم مرا تکذیب کردند و مرا با مالش کمک نمود زمانى که مردم مرا محروم نمودند وخداوند از او براى من فرزند روزى نمود و حال آن‏که از فرزندان دیگر زنان، مرا محروم نمود.» [۲] در پاورقی اصل حدیث آورده شده است، و تمام روایان از روایت بخاری و مسلم هستند مگر “علی بن اسحاق” که آن هم ثقه و مورد اطمینان است.

پس با این بیان روشن شد که بخارى چگونه در کتمان حقایق سعى مى‏‌‌کرده است. و به این راحتی قسمتی از حدیث را می‌بریده است.

پی‌نوشت:

[۱]. [وَقَالَ إِسْمَاعِیلُ بْنُ خَلِیلٍ أَخْبَرَنَا عَلِىُّ بْنُ مُسْهِرٍ عَنْ هِشَامٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَائِشَهَ – رضى الله عنها – قَالَتِ اسْتَأْذَنَتْ هَالَهُ بِنْتُ خُوَیْلِدٍ أُخْتُ خَدِیجَهَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ – صلى الله علیه وسلم – ، فَعَرَفَ اسْتِئْذَانَ خَدِیجَهَ فَارْتَاعَ لِذَلِکَ ، فَقَالَ « اللَّهُمَّ هَالَهَ » . قَالَتْ فَغِرْتُ فَقُلْتُ مَا تَذْکُرُ مِنْ عَجُوزٍ مِنْ عَجَائِزِ قُرَیْشٍ ، حَمْرَاءِ الشِّدْقَیْنِ ، هَلَکَتْ فِى الدَّهْرِ ، قَدْ ، أَبْدَلَکَ اللَّهُ خَیْرًا مِنْهَا] بخاری، صحیح بخاری، دار النشر: دار ابن کثیر , الیمامه، بیروت،۱۴۰۷، ۱۹۸۷، ج۳ ص ۱۳۸۹.
[۲]. [حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ إِسْحَاقَ أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ قَالَ أَخْبَرَنَا مُجَالِدٌ عَنْ الشَّعْبِیِّ عَنْ مَسْرُوقٍ عَنْ عَائِشَهَ قَالَتْ کَانَ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ إِذَا ذَکَرَ خَدِیجَهَ أَثْنَى عَلَیْهَا فَأَحْسَنَ الثَّنَاءَ قَالَتْ فَغِرْتُ یَوْمًا فَقُلْتُ مَا أَکْثَرَ مَا تَذْکُرُهَا حَمْرَاءَ الشِّدْقِ قَدْ أَبْدَلَکَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ بِهَا خَیْرًا مِنْهَا قَالَ مَا أَبْدَلَنِی اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ خَیْرًا مِنْهَا قَدْ آمَنَتْ بِی إِذْ کَفَرَ بِی النَّاسُ وَصَدَّقَتْنِی إِذْ کَذَّبَنِی النَّاسُ وَوَاسَتْنِی بِمَالِهَا إِذْ حَرَمَنِی النَّاسُ وَرَزَقَنِی اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ وَلَدَهَا إِذْ حَرَمَنِی أَوْلَادَ النِّسَاءِ] احمد بن حنبل، مسند احمد بن حنبل، مصدر الکتاب: موقع الإسلام، شماره حدیث ۲۳۷۱۹.

کلیپ سرا وب‌سایت

نظرات بسته شده است.