عالمی که دختران را زنده به گور می کرد
عالمی که دختران را زنده به گور می کرد
یکی از زشت ترین و وحشیانهترین مسالهای که قرآن و روایات از آن سخن به میان می آورد، زنده به گور کردن دختران است. در تاریخ میخوانیم که در زمان جاهلیت وقتی زمان زائیدن زن فرا میرسید گودالی بزرگ را حفر میکردند، اگر نوزاد دختر بود، آن را داخل گودال میانداختند. (تفسیر نمونه، ج۲۶، ص:۱۷۷ )
قرآن درباره این عمل غیر انسانی میفرماید: «وَ إِذَا الْمَوْؤُدَهُ سُئِلَت. بِأَیِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ (تکویر ۸ و ۹) و در آن هنگام که از دختران زنده به گور شده سؤال مىشود، به کدامین گناه کشته شدند»
این آیه به صراحت میفرماید: کسانی که دختران خود را زنده به گور میکنند در قیامت مورد مواخذه قرار میگیرند.
یا در آیه دیگر میفرماید: « وَ إِذا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِالْأُنْثى ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَ هُوَ کَظِیمٌ یَتَوارى مِنَ الْقَوْمِ مِنْ سُوءِ ما بُشِّرَ بِهِ أَ یُمْسِکُهُ عَلى هُونٍ أَمْ یَدُسُّهُ فِی التُّراب أَلا ساءَ ما یَحْکُمُونَ (نحل ۵۸-۵۹) در حالى که هر گاه به یکى از آنها بشارت دهند دختر نصیب تو شده، صورتش (از فرط ناراحتى) سیاه مى شود؛ و به شدّت خشمگین مى گردد؛ بخاطر بشارت بدى که به او داده شده، از قوم و قبیله خود متوارى مى گردد؛ (و نمى داند) آیا او را با قبول ننگ نگهدارد، یا در خاک پنهانش کند؟! چه بد حکم مى کنند!
در پایان آیه میفرماید چه حکمی زشت و بدی است زنده به گور کردن دختران.
با وجود این آیات، متاسفانه در روایت صحیح السند از کتب اهل سنت آمده است که عمر بن خطاب در عصر جاهلیت دخترانش را زنده به گور میکرد. طبرانى در کتاب خود روایتى را با سند صحیح نقل مىکند که عمر بن خطاب، در حضور رسول خدا (صلى الله علیه و آله) اعتراف مىکند که دخترانش را زنده به گور کرده است:
«نعمان بن بشیر مىگوید که از عمر بن خطاب درباره تفسیر آیه «وإذا الموؤوده سئلت[تکویر/۸.۹] زمانی که از دختران زنده به گور سؤال میشود که به کدامین گناه کشته شدند» شنیدم که مىگفت: قیس بن عاصم نزد رسول خدا (صلى الله علیه و آله) گفت: من در زمان جاهلیت هشت دختر خود را زنده به گور کردم، چه کار کنم؟ آن حضرت فرمود: براى هر کدام از آنها یک بنده آزاد کن .من (عمر) گفتم: من چوپان شتر بودم، آن حضرت فرمود: اگر خواستى براى هر کدام از آنها یک شتر اهداء کن.»
[الطبرانی، المعجم الکبیر، ج ۱۸ ص ۳۳۷، تحقیق: حمدی بن عبدالمجید السلفی، ناشر: مکتبه الزهراء، الموصل، الطبعه: الثانیه، ۱۴۰۴هـ،۱۹۸۳م.]
هیثمى در باره سند این روایت مىگوید: «این روایت را بزّار و طبرانى نقل کردهاند، تمام راویان بزّار راویان صحیح بخارى هستند؛ غیر از حسین بن مهدى أیلى که او نیز ثقه است.»
الهیثمی، مجمع الزوائد ومنبع الفوائد، ج ۷ ص ۱۳۴، ناشر: دار الریان للتراث، دار الکتاب العربی، القاهره، بیروت، ۱۴۰۷هـ.
اکنون سوال این جاست که آیا عمر به آیات قرآن علم نداشت که قرآن کسانی را که دختران خود را زنده به گور میکردند، توبیخ میکند؟ آیا عقل سلیم حکم نمیکند که زنده به گور کردن کودک امری قبیح است؟ آیا همین عمر نیست که علمای اهل سنت او را عادل ترین و عالم ترین فرد می دانند.