آیا جنگ امام علی براى تصرف بر جان ومال مردم بود؟
اینکه ابن تیمیه ادعا مى کند: «على براى این جنگید که مردم از او فرمان کنند و او بر آنها و اموالشان تصرف داشته باشد. پس چگونه مى شود این جنگ را جنگ براى دین نامید» (۱) از تهمتهاى بزرگ اوست که هیچ کسى جز ناصبى چنین جرعتى را نکرده است.
قبل از پاسخ به چنین ادعا لازم است یادآورى نمایم که ابن تیمیه اینجا در واقع صفت مولایش معاویه را به امیر المؤمنین علیه السلام نسبت مى دهد. هر شخص با انصاف اگر این سخن را بشنود حتماً صدها لعنت خداوند متعال و مخلوقاتش را نثار ابن تیمیه مى کند.
اما اینکه این صفت در واقع صفت معاویه است، حقیقتى است که با سند صحیح روایت شده. سعید بن سوید مى گوید:
سعید بن سوید مى گوید:
ابومعاویه عن الاعمش عن عمرو بن مره عن سعید بن سوید قال: صلى بنا معاویه فى النخیله الجمعه فى الضحى ثم خطب وقال: ما قتلنا (ما قاتلتکم) لتصوموا ولا لتصلوا ولا لتحجوا أو تزکوا قد عرفت أنکم تفعلون ذلک ولکن إنما قاتلناکم لاتأمر علیکم فقد أعطانى الله ذلک وأنتم کارهون.
در نخیله معاویه براى ما نماز ظهر خواند سپس خطبه اى خواند و گفت: «من با شما نجنگیدم که نماز بخوانید یا روزه بگیرید یا حج انجام دهید و یا زکات بپردازید. مى دانم که شما آنها را انجام مى دهید، ولى من تنها به این خاطر با شما جنگیدم که بر شما امر و حکومت کنم و خدا نیز این را به من داد، هرچند شما این را دوست ندارید.» (۲)
سند این حدث کاملًا صحیح است و به همین خاطر ذهبى نیز با سکوت این خبر را نقل کرده اند زیرا تمام رجال این خبر رجال شیخین هستند.
اما اینکه ابن تیمیه چنین صفتى را به امیرالمؤمنین علیه السلام نسبت داد، با احادیث پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله که آن حضرت را براى جنگ با ناکثین و قاسطین امر فرموده اند (۳) و با ده ها آیات و روایاتى که جایگاه رفیع امیرالمؤمنین علیه السلام را بیان کرده مخالف است .
منابع:
۱-منهاج السنه ج ۸ ص ۳۲۹
۲- سیر اعلام النبلاء، ج ۳، ص ۱۴۶؛
۳- البدایه والنهایه، ج ۷ ص ۳۰۶؛
