۳۷ نکته مهم آداب زیارت امام حسین (ع)
۳۷ نکته مهم آداب زیارت امام حسین (ع)
آداب زیارت امام حسین (ع)
زیارت امام حسین , ترک سخنان ناشایست و کلمات لغو و بیهوده وصحبت‌های دنیایی که در هر جا مذموم و مانع رزق و سبب قساوت قلب است، به ویژه در بقاع مقدس.
زیارت امام حسین
زیارت امام حسین , در روایات، برای زیارت آدابی ذکر شده که برخی از آن‌ها مخصوص موارد خاصّی است، لیکن برخی از این آداب که تقریباً جنبه عمومی دارد و به نوعی، به همه اماکن مقدسه و مشاهد مشرفه ارتباط پیدا می‌کند عبارتند از:
۱- ترک کلام بیهوده و لغو و مخاصمه و مجادله در راه.
۲- غسل کردن پیش از زیارت.
۳- اگر چند امام را زیارت می شود، برای زیارت هر امام یک غسل صورت پذیرد.
۴- خواندن دعای مأثور هنگام غسل کردن.
۵- طاهر بودن؛ به این معنی که انجام غسلی بر او واجب نبوده و با وضو باشد.
۶- پوشیدن جامه‌های پاکیزه.
۷– پوشیدن جامه سفید.
۸– پوشیدن لباس نو.
۹– کوتاه برداشتن گام‌ها هنگام رفتن به زیارت و حرکت کردن به آرامی و با وقار.
۱۰- گفتن ذکر «اللَّهُ أَکْبَر»، «الْحَمْدُ للَّهِ»، «سُبحانَ اللَّهِ» و «لا الهَ الَّا اللَّهُ» هنگام رفتن به زیارت و صلوات فرستان بر پیامبر و آل او.
۱۱- خواندن اذن دخول قبل از ورود به حرم مطهّر.
۱۲- تلاش جهت تحصیل رقّت قلب، سوزش دل و خضوع.
۱۳- سجده برای خداوند به منظور تشکر از این نعمت الهی.
۱۴- مقدّم داشتن پای راست هنگام ورود و پای چپ هنگام خروج.
۱۵- ایستادن هنگام زیارت، اگر فرد عذری ندارد.
۱۶- سر به زیر انداختن و توجه نکردن به بالا و طرف راست و چپ.
۱۷- خواندن زیارت‌های مأثوره و ترک زیارت‌های غیر مأثوره.
۱۸- خواندن نماز زیارت که حداقل دو رکعت است.
۱۹- خواندن دعاهای وارده، بعد از نماز و زیارت.
۲۰- خواندن مقداری از قرآن و هدیه کردن ثواب آن به روح مقدس صاحب آن مرقد شریف.
۲۱- مقدّم کردن نماز واجب بر نماز زیارت. اگر مشغول زیارت بود و «قَدْ قامَتِ الصَّلاه» را شنید، زیارت را ترک و در نماز جماعت شرکت کند.
۲۲- زیارت کردن به نیابت پدر و مادر و دوستان و نزدیکان و برای آن‌ها طلب مغفرت نمودن.
۲۳- ترک سخنان ناشایست و کلمات لغو و بیهوده وصحبت‌های دنیایی که در هر جا مذموم و مانع رزق و سبب قساوت قلب است، به ویژه در بقاع مقدس.
۲۴- بلند نکردن آواز و صدای خود در آن مشاهد شریفه، برای هر علتی که باشد.
۲۵- وداع باصاحب آن مرقد شریف هنگام رفتن از آن شهر.
۲۶- قصد بازگشت به آن مکان مقدس هنگام وداع.
۲۷- بهتر شدن حال و کردار و گفتار، نسبت به پیش از زیارت.
۲۸- انفاق و احسان بر فقیران و مجاوران آن بقعه.
در زیارت امام حسین (ع)، موارد دیگری نیز بر این آداب افزوده شده که قابل توجه و دقت است از جمله:
۲۹- عطر نزدن و سرمه نکشیدن؛ «وَلاتَدَّهِنْ وَ لاتَکتَحِل حتّی تَأتِیَ الفُرات».
۳۰- حرکت به سوی حرم با آرامش و متانت؛ «وَیَلْزَمُکَ التَّوقیرُ لِأَخْذ ما لَیْسَ لَکَ».
۳۱- دیده از محرمات پوشاندن؛ «وَیَلْزَمُکَ انْ تَغُضَّ بَصَرَکَ».
۳۲- پرهیز از خصومت و نزاع و سوگند زیاد.
۳۳- کم سخن گفتن جز به خیر.
۳۴- پرهیز از شوخی و مزاح؛ «وَاقِلّ مِنَ الکَلامِ وَالمِزاح».
۳۵- مصاحبت نیکو با همسفران؛ «یَلْزَمُکَ حُسْنَ الصَّحابَهِ لِمَنْ یَصحَبُکَ».
۳۶- زیاد ذکر خدای گفتن؛ «وَأَکْثِر مِنَ اللَّهِ تَعالی».
۳۷- پا برهنه و همچون بندگان حرکت نمودن؛ «وَامْشِ حافیاً وَامْشِ مَشْیَ العَبد الذَّلیل».
منابع:
۱- کلینی، فروع کافی، ج ۶، ۳۲۱-۳۲۲.
۲- ابن قولویه،کالمل الزیارات: باب ۴۸-۴۹، ۷۹.
۳- قاضی‌عسکر، آداب سفر و زیارت عتبات عالیات: ۱۵۲-۱۵۷.
