نکاتی درباره روش تربیت فرزند
روش تربیت کودک
۱- تربیت کودک؛ یعنى شکوفا کردن استعدادها و برآوردن نیازهاى او.
۲- نیازهاى کودک فقط خوراک و پوشاک و محبت و … نیست و استعدادهاى او خواندن و نوشتن و انباشتن حافظه نیست.
او استعداد نتیجه گیرى- فکر- و اندازه گیرى و سنجش- عقل- و انتخاب و اراده و وجدان هم دارد و لذا نیاز به امنیت و یقین و استقلال و اعتراف هم دارد.
کودک هم مغز دارد و هم قلب، از این رو، هم روشنفکرى مى خواهد و هم روشندلى.
۳- مربى باید تمامى استعدادهاى کودک را شکوفا کند و بارور کند.
۴- استعدادها با دو عاملِ احتیاج و هدف بارور مى شوند و شکوفا مى گردند. کودک وقتى که احتیاج دارد، فریاد مى زند و انسان هنگامى که نیاز دارد، از غار خویش بیرون مى آید.
کودک براى رسیدن به یک توپ، به یک عروسک، به یک هدف حرکت مى کند. بر سر پا مى ایستد و راه مى افتد و مى کوشد و در این کوشش ها از استعدادهاى خود کمک مى گیرد.
احتیاج ها و سختى ها هستند که انسان را عمیق مى کنند و به نبوغ مى رسانند. هدف ها و خواسته ها هستند که انسانها را پیش مى رانند و استعدادهایش را بیرون مى ریزند.
مربى باید کودک را در زمینه هایى بگذارد که احتیاج ها را حس کند و بارور شود. و باید چشم کودک را باز کند و هدف ها را نشانش بدهد تا کودک ببیند و راه بیفتد.
