جواز خود ارضایی و استفاده از آلت مصنوعی در این فرقه
استفاده از آلت مصنوعی در این فرقه
یکی از مجریان بی عقل شبکه های وهابی چند مدت پیش درباره جواز استمناء گفت: انسان می تواند در دو صورت خود ارضایی کند. اولین مورد جایی است که هیجان شهوت بر انسان غلبه کند و دومین مورد جایی است که در موقعیتی قرار گیرد که می ترسد به زنا بیفتد. در این دو صورت اگر کسی بترسد به زنا بیفتد استمناء برایش اشکالی ندارد.
متأسفانه بعضی از علمای عامه هم به جواز استمناء معتقدند. از جمله: عبد الرزاق می‌گوید «که ابن‌جریج به ما روایت نمود از عمرو بن دینار که گفت من در استمناء مشکلی نمی‌بینم!»(۱)
ابن قیم جوزی می‌گوید: «اگر زنی شوهر نداشت و شهوت بر وی غلبه کرد، بعضی از فقیهان ما گفته‌اند که می تواند از آلت مصنوعی استفاده نماید.» (۲)
اما نقد این گفتارهای بی اساس:
نکته دوم؛ کلام و فتوایی که مخالف با قرآن و روایات معتبر باشد، از حجیت ساقط است. بعضی از علمای اهل سنت معتقدند که قائل شدن به جواز استمناء مخالف با آیه قرآن می‌باشد: « یعنی کسانی که قائل به حرمت استمناء شده‌اند؛ فقهای مالکی و شافعی و زیدیه می‌باشند و دلیل‌شان بر تحریم استمناء این است که خدای تبارک و تعالی دستور به حفظ فروج در همه حالات داده است مگر در برابر همسر و ملک یمین، پس اگر کسی به بیشتر از این دو مورد تجاوز نمود (و استمنا نمود)، از کسانی است که متجاوز به حکم الهی است به آنچه که خداوند حرام نموده، تعدی کرده است. خداوند می فرماید: «و آنها که دامان خود را (از آلوده شدن به بىعفتى) حفظ می‌کنند و تنها آمیزش جنسى با همسران و کنیزانشان دارند، که در بهرهگیرى از آنان ملامت نمىشوند و کسانى که غیر از این طریق را طلب کنند، تجاوزگرند [المومنون/۵-۶].»(۳)
عالم دیگر اهل سنت می گوید: «جایز نیست انسان با دستش استمناء کند و در بعضی از احادیث آمده است که خدا چنین کسی را لعن می‌کند… و اگر چه خوف از زنا داشته باشد باز این عمل حرام است.» (۴)
اما علاوه بر متون دینی، از لحاظ پزشکی ضررهای استمناء هم به اثبات رسیده است. از جمله:
پیامدهاى جسمانى: ضعف چشم و بینایى، تحلیل رفتن قواى جسمانى، عقیم شدن و ناتوانى در تولید مثل، پیرى زودرس، ضعف مفاصل، لرزش دست، زشتى چهره و از بین رفتن طراوت صورت.
پیامدهاى روحى و روانى: ضعف حافظه و حواسپرتى، اضطراب، منزوى شدن و گوشهگیرى، افسردگى، بىنشاطى و لذت نبردن از زندگى، پرخاشگرى و بداخلاقى و تندخویى، کسالت دائمى، ضعف اراده.
عوارض اجتماعى: ناسازگارى خانوادگى، بىمیل شدن به همسر و ازدواج، ناتوانى در ارتباط با جنس مخالف و همسر، بىغیرت شدن، احساس طرد شدن، از بین رفتن عزت، پاکى، شرافت و جایگاه اجتماعى، دیر ازدواج کردن و لذت نبردن از زندگى مشترک.
نتیجه: با توجه به نهی از استمناء در قرآن و مضر بودن این عمل از لحاظ پزشکی چطور بعضی گمراهان به خود اجازه می دهند که جواز این عمل را صادر کنند؟
منابع:
۱-. أبوبکر عبدالرزاق بن همام الصنعانی، المصنف. ج ۷، ص ۳۹۲
۲-. محمد بن أبی‌بکر أیوب الزرعی، بدائع الفوائد لابن قیم الجوزیه، ج ۴، ص ۹۰۵
۳- . السید سابق، فقه السنه، ج۲ ، ص۴۳۴-۴۳۶،
۴- أبی بکر ابن السید محمد شطا الدمیاطی، حاشیه إعانه الطالبین، ج ۳، ص ۳۴۰
