تبعیت از این امر انسان را بدبخت می‌کند

چگون با هوای نفس مبارزه کنیم

تبیعت از این امر انسان را بدبخت می‌کند.

در قرآن درباره تبعیت از هوای نفس آیاتی بیان شده است از جمله:
«یا داوُدُ إِنَّا جَعَلْناکَ خَلِیفَهً فِی الْأَرْضِ فَاحْکُمْ بَیْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَ لا تَتَّبِعِ الْهَوى  فَیُضِلَّکَ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ إِنَّ الَّذِینَ یَضِلُّونَ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ شَدِیدٌ بِما نَسُوا یَوْمَ الْحِسابِ .» (ص /۲۶)  اى داود ما تو را خلیفه (و نماینده خود) در زمین قرار دادیم لذا در میان مردم به حق حکم کن، و از هواى نفس پیروى منما که تو را از راه خدا منحرف مى سازد، کسانى که از راه خداوند گمراه شوند عذاب شدیدى به خاطر فراموش کردن روز حساب دارند”

آرى هواى نفس پرده ضخیمى بر چشمان حقیقت بین انسان مى افکند، و میان او و عدالت جدایى مى اندازد.

در قسمتی از آیه مى گوید:” اگر از هواى نفس پیروى کنى تو را از راه خدا که همان راه حق است بازمى دارد”.

بنا بر این هر جا گمراهى است پاى هواى نفس در میان است، و هر جا هواى نفس است نتیجه آن گمراهى است.

حاکمى که پیرو هواى نفس باشد منافع و حقوق مردم را فداى مطامع خویش مى کند، و به همین دلیل حکومتش ناپایدار و مواجه با شکست خواهد بود.

ممکن است هواى نفس در اینجا معنى وسیعى داشته باشد که هم هواى نفس خود انسان را شامل شود، و هم هواى نفس مردم را، و به این ترتیب قرآن قلم بطلان بر مکتب‌هایى که پیروى از افکار عمومى را- هر چه باشد- براى حکومت‌ها لازم مى شمرند مى کشد، چرا که نتیجه هر دو گمراهى از طریق خدا و صراط حق است.

ما امروز شاهد آثار نکبت بار این طرز تفکر در دنیاى به اصطلاح متمدن هستیم که گاهى شنیعترین اعمال زشت را به خاطر تمایلات مردم شکل قانونى داده، و رسوایى را به حد اعلى رسانده اند که قلم از شرح آن شرم دارد.

حدیث معروفى است که از پیغمبر گرامى اسلام (صلی الله علیه و آله) و هم از امیر مؤمنان على (علیه السلام) نقل شده که فرمودند:

ایها الناس ان اخوف ما اخاف علیکم اثنان اتباع، الهوى و طول الامل فاما اتباع الهوى فیصد عن الحق و اما طول الامل فینسى الآخره:
” اى مردم! وحشتناکترین چیزى که از ناحیه آن بر شما مى ترسم دو چیز است: پیروى از هوا و آرزوهاى دور و دراز است، اما پیروى هوا شما را از حق باز مى دارد، و آرزوهاى دور و دراز قیامت را به دست فراموشى مى سپارد” (۱)

در روایت دیگرى از امام باقر (علیه السلام) مى خوانیم:

ثلاث موبقات: شح مطاع و هوى متبع، و اعجاب المرء بنفسه:
” سه چیز است که آدمى را هلاک مى کند:
بخلى که مورد اطاعت باشد، و هواى نفسى که از آن پیروى نماید، و راضى بودن انسان از خویشتن” (۲)

منابع:
۱-نهج البلاغه خطبه ۴۲٫
۲-نقل نور الثقلین جلد ۴ صفحه ۴۵۳٫

کلیپ سرا وب‌سایت

نظرات بسته شده است.